[فَتَرَى الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ يُسَارِعُونَ فِيهِمْ] ئه‌بینی ئه‌و كه‌سانه‌ی كه‌ نه‌خۆشی گومان و نیفاق له‌ دڵیاندایه‌ كه‌ مونافیقانن په‌له‌و ده‌ستپێشخه‌ری و پێشبڕكێ ئه‌كه‌ن له‌ ده‌ربڕینی خۆشه‌ویستی و سه‌رخستنیان بۆ گاورو جووله‌كه‌ [يَقُولُونَ نَخْشَى أَنْ تُصِيبَنَا دَائِرَةٌ] ئه‌ڵێن: له‌وه‌ ئه‌ترسێین نه‌وه‌كو كافران زاڵبن به‌سه‌ر محمد داو- صلى الله عليه وسلم - ئه‌وان ده‌سه‌ڵاتدار بن و ده‌وڵه‌تیان هه‌بێت ئه‌و كاته‌ ئێمه‌ش تووشی زه‌ره‌رو زیان ببین [فَعَسَى اللَّهُ أَنْ يَأْتِيَ بِالْفَتْحِ أَوْ أَمْرٍ مِنْ عِنْدِهِ] ئه‌ی محمد- صلى الله عليه وسلم - بڵێ: نزیكه‌ و به‌دڵنیایی خوای گه‌وره‌ موسڵمانان سه‌ر ئه‌خات وه‌ فه‌تحیان بۆ ده‌كات وه‌كو ده‌ركردنى (به‌نی قوره‌يضه) و (به‌نی نه‌ضير) له‌ مه‌دینه‌، وه‌ فه‌تحى مه‌ككه‌، یاخود هه‌ر كارێكی تر كه‌ له‌لایه‌ن خوای گه‌وره‌وه‌ بۆ موسڵمانان بێ كه‌ ده‌سه‌ڵات و توانای جووله‌كه‌كان نه‌هێڵێ و موسڵمانان زاڵ بكات به‌سه‌ریاندا، یاخود كاروباری مونافیقان بۆ موسڵمانان ئاشكرا بكات و ئابڕویان ببات [فَيُصْبِحُوا عَلَى مَا أَسَرُّوا فِي أَنْفُسِهِمْ نَادِمِينَ (٥٢)] ئه‌و كاته‌ مونافیقان ئه‌وه‌ی له‌ دڵی خۆیاندا له‌ نیفاق شاردوویانه‌ته‌وه‌ په‌شیمان ئه‌بنه‌وه‌ لێى.