[إِذْ أَرْسَلْنَا إِلَيْهِمُ اثْنَيْنِ] خوای گه‌وره‌ ئه‌فه‌رمووێ: دوو پێغه‌مبه‌رمان بۆ ناردن [فَكَذَّبُوهُمَا] به‌ڵام خه‌ڵكی شاره‌كه‌ به‌درۆیان زانین و باوه‌ڕیان پێ نه‌كردن [فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ] به‌هێزمان كردن به‌ سێیه‌میان و سێیه‌م پێغه‌مبه‌رمان نارد [فَقَالُوا إِنَّا إِلَيْكُمْ مُرْسَلُونَ (١٤)] وتیان: ئێمه‌ پێغه‌مبه‌رو نێردراوی خوای گه‌وره‌ین بۆ ئێوه‌.