وَلَمَّا رَأَى الْمُؤْمِنُونَ الْأَحْزَابَ قَالُوا هَٰذَا مَا وَعَدَنَا اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَصَدَقَ اللَّهُ وَرَسُولُهُ ۚ وَمَا زَادَهُمْ إِلَّا إِيمَانًا وَتَسْلِيمًا
{هەڵوێستی جوامێرانەی باوەڕداران}
[وَلَمَّا رَأَى الْمُؤْمِنُونَ الْأَحْزَابَ] وه كاتێك باوهڕداران ئهو ههموو حیزبهیان بینی كه لێیان كۆبوونهتهوه [قَالُوا هَذَا مَا وَعَدَنَا اللَّهُ وَرَسُولُهُ] وتیان: ئهمه ئهو بهڵێنهیه كه خواو پێغهمبهری خوا - صلی الله علیه وسلم - به ئێمهیان داوه به سهركهوتن له دواى تاقیكردنهوه [وَصَدَقَ اللَّهُ وَرَسُولُهُ] وه خواو پێغهمبهری خوا - صلی الله علیه وسلم - ڕاستیان فهرمووه [وَمَا زَادَهُمْ إِلَّا إِيمَانًا وَتَسْلِيمًا (٢٢)] وه هیچ شتێكیان زیادی نهكرد تهنها ئیمان هێنان بهخوای گهورهو تهسلیم بوونیان نهبێ كه خۆیان تهسلیمی خوای گهوره كردو گوێڕایهڵى خواو پێغهمبهری خوایان - صلی الله علیه وسلم - كرد، (ئهم ئایهته بهڵگهیه لهسهر ئهوهى كه ئیمان زیادو كهم دهكات، به ئیمان و كردهوهى چاك زیاد دهكات، وه به كوفرو تاوان كهم دهكات).
سورة الأحزَاب ٢٢
تەفسیری هەموو سورەتەکان