بەشی دوانزەیەم:ئەحكامەكانی خوێنی زەیستانی

هەموو ئەو ئەحكامانەی كە باسكران سەبارەت بە بێ نوێژی ئافرەتی زەیستانیش دەگرێتەوە.
كەوابوو ئافرەت كە لە بێ نوێژیدا بێ چ شتێكی لەسەر حەرام بێ لەسەر ئافرەتی زەیستانیش حەرامە. وە ئافرەتی حەیزدار چ شتێكی بۆ دروست بێ بۆ ئافرەتی زەیستانیش دروستە.
ئیمامی«إبن حزم » لە« المحلی 2/184» دەفەرموێ:
« وَدَمُ النِّفَاسِ يَمْنَعُ ما يَمْنَعُ منه دَمُ الْحَيْضِ هذا لاَ خِلاَفَ..».
واتە « خوێنی زەیستانی ڕێگرن لە كردن‌و ئەنجام دانی هەر شتێك كە خوێنی بێ نوێژی ڕێگربێ لێی، لەمەشدا خیلاف‌و جیاوازی نییە لە نێوان زانایان‌و شەرعناسان دا».
ئیمامی«الشوكانی » لە« نيل الأوطار 1/359» دەفەرموێ:
« وقد وَقَعَ الْإِجْمَاعُ من الْعُلَمَاءِ كما في الْبَحْڕ أَنَّ النِّفَاسَ كَالْحَيْضِ في جَمِيعِ ما يَحِلُّ وَيَحْرُمُ وَيُكْرَهُ وَيُنْدَبُ».
واتە « یەكدەنگی زانایان‌و شەرعناسان بڕاوەتەوە لەسەر ئەوەی كە خوێنی زەیستانی هەمان حوكمی خوێنی بێ نوێژی هەیە، لە هەموو شتێك كە حەرام بێ یان حەڵاڵ، سوننەت بێ یان ناپەسەند».
وەهەروەها خاوەنی « فقه السنە 1 / 67»دەفەرموێ:
« أن النفاس كالحيض بإجماع الصحابة» واتە « زەیستانی وەكو بێ نوێژی وایە بەپێی یەكدەنگی صەحابە ».
كەوابوو:حوكمی زەیستانی هەروەك بێ نوێژی وایە لە هەموو شتێك دا، لەوەشدا خیلاف نییە.