ئهبو حهسان گوتویهتی: ((توفي إبنان لي، فقلت لأبي هريرة: سمعتَ من رسول الله صلى الله عليه وسلم حديثاً تحدثنا، يطيب أنفسنا عن موتانا: قال نعم! صغارهن دعاميص الجنة، يلقي أحدهم أباه -أو قال أبويه- فيأخذ بناحية ثوبه أو يده كما آخذ بصنفة ثوبك هذا، فلا يفارقه حتى يدخله الله وأباه الجنة!)). رواه مسلم. واته: دو كوڕم مردون، جا به ئهبو هورهیرهم گوت: گوێم له فهرمودهیهكی پێغهمبهری خوا بوه دهربارهی مردوهكانمان، كه دهبێته مایهی دڵنهوایی و ئارامی دڵ و دهرونمان. ئهویش گوتی: بهڵێ، پێغهمبهر صلى الله عليه وسلم فهرمویهتى: منداڵهكانیان چۆلهكهى بهههشتن، یهكێك لهو منداڵانه به باوكى -یان فهرموی دایك و باوكی- دهگات، لچكی كراسهكه، یان دهستی دهگرێ، وهك چۆن لچكێكى كراسهكهت ئاواهى دهگرم، جا ئهو منداڵه لێى جیا نابێتهوه، تا خوای گهوره منداڵهكه و دایك و باوكی دهباته بهههشت.