ویردەکانی لە خەو ھەستان
الحَمْدُ للهِ الّذِي أَحْيَانَا بَعْدَ مَا أَمَاتَنَا وإلَيْهِ النُّشُورُ
(١)
واتە: سوپاس و ستاییش بۆ ئەو خودایەی، کە ژیانی بە بەر ھێناینەوە دوای ئەوەی، کە مراندینی
(٢)
زیندو بونەوەش ھەر بۆ لای ئەو دەبێت(١)
البخاري مع الفتح ١١ / ١١٣ ومسلم ٤ / ٢٠٨٣ {وصحابي الحديث هو حذيفة بن اليمان، والبراء بن عازب (رضي الله عنهما)}.
(٢)
مەبەست لەم مردنە خەوە، چونکە مرۆڤ، کە خەوت وەکو مردوو وایە (والله أعلم).لاَ إلهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَه، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ، وَهُوَ عَلَى كَلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ، سُبْحانَ اللهِ، وَالْحَمُدُ للهِ، وَلاَ إِلهَ إِلاَّ اللهُ، وَاللهُ أَكْبَرُ، وَلاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيْمِ، رَبِّ اغْفِرْ لِي
(١)
واتە: ھیچ پەرستراوێک نییە، کە شایستەی پەرستن بێت جگە لە (
الله
)ی تەنیای بێ ھاوەڵ نەبێت، سامان و ستاییش بۆ ئەوە و بەسەر ھەموو شتێکیشدا بەتوانا و بە دەسەڵاتە، پاکی و بێگەردی و سوپاس و ستایش بۆ خودایە، ھیچ پەرستراوێکیش نییە، کە شایستەی پەرستن بێت، جگە لە (الله
)، ھەروەھا (الله
) گەورە ترینە و ھیچ ھێز و دەسەڵاتێک نییە، جگە لەوە نەبێت، کە خودای بەرز و بڵند و گەورە دەیبەخشێت، ئەی پەروەردگارم لێم خۆشببە.(١)
(ھەرکەسێک ئەم ویردە بخوێنێت ئەوە خودا لە تاوانەکانی خۆش دەبێت، خۆ، ئەگەر چی داوا بکات ئەوە ڕەتناکرێتەوە، خۆ، ئەگەر ھەستێت دەست نوێژ بگرێت و پاشان نوێژ بکات ئەوە نوێژەکەی گیرا دەبێت)، البخاري مع الفتح ٣ / =٣٩ وغيره واللفظ لابن ماجه انظر صحيح ابن ماجه ٢ / ٣٣٥ {وصحابي الحديث هو عبادة بن الصامت (رضي الله عنه)}. الْحَمْدُ للهِ الَّذِي عَافَانِي فِي جَسَدِي، وَرَدَّ عَلَيَّ رُوحِي، وأَذِنَ لِي بِذِكْرِهِ
(١)
واتە: سوپاس و ستایش بۆ ئەو خودایەی کە لەش ساغی پێ بەخشیم و ڕۆحی بۆ گەڕاندمەوە و بواری بۆ ئاسان کردم، کە یاد و زیکری بکەم.
(١)
الترمذي ٥ / ٤٧٣ وانظر صحيح الترمذي ٣ / ١٤٤ {وحسنه الألباني في صحيح الجامع (٧١٦) وصحابي الحديث هو أبو هريرة (رضي الله عنه)}. أعوذ بالله من الشيطان الرجيم
إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ لَآيَاتٍ لِّأُولِي الْأَلْبَابِ ﴿١٩٠﴾ الَّذِينَ يَذْكُرُ‌ونَ اللَّـهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمْ وَيَتَفَكَّرُ‌ونَ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضِ رَ‌بَّنَا مَا خَلَقْتَ هَـٰذَا بَاطِلًا سُبْحَانَكَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ ﴿١٩١﴾ رَ‌بَّنَا إِنَّكَ مَن تُدْخِلِ النَّارَ فَقَدْ أَخْزَيْتَهُ ۖ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنصَارٍ ﴿١٩٢﴾ رَّ‌بَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِيًا يُنَادِي لِلْإِيمَانِ أَنْ آمِنُوا بِرَ‌بِّكُمْ فَآمَنَّا ۚ رَ‌بَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَكَفِّرْ عَنَّا سَيِّئَاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ الْأَبْرَ‌ارِ ﴿١٩٣﴾ رَ‌بَّنَا وَآتِنَا مَا وَعَدتَّنَا عَلَىٰ رُ‌سُلِكَ وَلَا تُخْزِنَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ إِنَّكَ لَا تُخْلِفُ الْمِيعَادَ ﴿١٩٤﴾ فَاسْتَجَابَ لَهُمْ رَ‌بُّهُمْ أَنِّي لَا أُضِيعُ عَمَلَ عَامِلٍ مِّنكُم مِّن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَىٰ ۖ بَعْضُكُم مِّن بَعْضٍ ۖ فَالَّذِينَ هَاجَرُ‌وا وَأُخْرِ‌جُوا مِن دِيَارِ‌هِمْ وَأُوذُوا فِي سَبِيلِي وَقَاتَلُوا وَقُتِلُوا لَأُكَفِّرَ‌نَّ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَلَأُدْخِلَنَّهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِ‌ي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ثَوَابًا مِّنْ عِندِ اللَّـهِ ۗ وَاللَّـهُ عِندَهُ حُسْنُ الثَّوَابِ ﴿١٩٥﴾ لَا يَغُرَّ‌نَّكَ تَقَلُّبُ الَّذِينَ كَفَرُ‌وا فِي الْبِلَادِ ﴿١٩٦﴾ مَتَاعٌ قَلِيلٌ ثُمَّ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ ۚ وَبِئْسَ الْمِهَادُ ﴿١٩٧﴾ لَـٰكِنِ الَّذِينَ اتَّقَوْا رَ‌بَّهُمْ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِ‌ي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا نُزُلًا مِّنْ عِندِ اللَّـهِ ۗ وَمَا عِندَ اللَّـهِ خَيْرٌ لِّلْأَبْرَ‌ارِ ﴿١٩٨﴾ وَإِنَّ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَمَن يُؤْمِنُ بِاللَّـهِ وَمَا أُنزِلَ إِلَيْكُمْ وَمَا أُنزِلَ إِلَيْهِمْ خَاشِعِينَ لِلَّـهِ لَا يَشْتَرُ‌ونَ بِآيَاتِ اللَّـهِ ثَمَنًا قَلِيلًا ۗ أُولَـٰئِكَ لَهُمْ أَجْرُ‌هُمْ عِندَ رَ‌بِّهِمْ ۗ إِنَّ اللَّـهَ سَرِ‌يعُ الْحِسَابِ ﴿١٩٩﴾ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اصْبِرُ‌وا وَصَابِرُ‌وا وَرَ‌ابِطُوا وَاتَّقُوا اللَّـهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ﴿٢٠٠﴾
[آل عمران: ١٩٠]
(١)
(١)
البخاري مع الفتح ٨ / ٢٣٧ ومسلم ١ / ٥٣٠ {وصحابي الحديث هو عبد الله بن عباس (رضي الله عنهما)}.
